Saturday, 26 November 2011

San Fransisco, Monterrey en Los Angeles

Het is een tijdje geleden dat ik een nieuwe post heb geplaatst, maar ik heb het druk gehad. Bij deze dus nog even een overview van wat we na Las Vegas hebben gedaan.

We bleven dus 1 nacht slapen in Yosemite, en het plan was om daar de volgende dag heen te gaan, wandelingen te maken, om vervolgens naar San Fransisco te rijden en daar 2 nachten blijven. Dit bleek echter heel wat lastiger dan gedacht, omdat de bergen vol met sneeuw lagen, en we onze auto de bergen niet in konden. Yosemite National Park hebben we dus niet gezien, dus dat betekende dat we al heel wat eerder in San Fransisco aan zouden komen.

San Fransisco staat natuurlijk bekend om de scheve straten (sommige echt heel steil), om de homo gemeenschap die er woont en om de Golden Gate Bridge. Alledrie vielen ze meteen op zodra je SF binnen kwam. De Golden Gate Bridge schitterde in de verte (we zijn er niet opgeweest, dat was te duur), je kreeg een zere nek van het omhoog staren en overal zien we vrolijke, make-up dragende mannen hand in hand diep in gesprek. Een minpunt aan SF is echter het verkeer. Het is bijna onmogelijk om daar te parkeren (er is ''public parking'' maar dat is belachelijk duur), overal is het eenrichtingsverkeer (iets wat we niet meteen doorhadden, maar nadat we rechts een weg insloegen en er werd overal naar ons getoeterd werd het wel duidelijk) en het is er heel druk.

Uiteindelijk konden we ergens parkeren voor 20 dollar voor de nacht, en konden we inchecken in ons hotel. Een rustig avondje voor de buis zagen we wel zitten, dus we zijn vroeg naar bed gegaan, want de volgende ochtend moesten we er weer vroeg uit voor onze wandeltoer. Die nam ons door Chinatown, door een park, langs leuke cafeetjes, etc., langs Fisherman's Wharf (of Barf, want het stonk er naar vis), langs de zeehonden die daar aan de pier chillen, langs een heel leuk spelletjes museum, met allemaal oude spelletjes die je voor een kwartje kon spelen, via de SF tram naar Union Square, en weer terug naar het hotel. Daar waren we de hele dag zoet mee, en 's avonds zijn we heerlijk wezen Thainesen (Thailandesen? Thailanesen?)





De volgende dag moesten we er wederom vroeg uit, want de volgende stop was Monterrey, waar we het Aquarium bezochten, met alle coole vissen (Femke zou zich hier als een vis in het water voelen), langs een heeeeerlijke chocoladefabriek, en weer de auto in, onder naar een plaats om te overnachten, die we nog niet hadden geboekt. Je zou denken dat een motelletje aan de kant van de weg ongeveer 50 dollar per nacht kost, en normaal is dat ook zo, maar aangezien we in the middle of nowhere waren vroegen ze bedragen van 150 dollar per nacht!!! het duurste waar we hebben overnacht kostte ons 60 dollar voor 1 nacht, dus wij hebben heerlijk in de auto geslapen, om wakker te worden van het geluid van zeehonden buiten!! (we sliepen net naast het strand). Heerlijk ontbijt gehad in een typisch Amerikaanse diner, en doorreizen naar Los Angeles.

Eenmaal in LA aangekomen hebben we onze huurauto teruggebracht en kwam John (de zwager van Sommer) ons ophalen. De volgende dag zijn Sommer en ik op de fiets naar het wereldberoemde Venice Beach geweest, waar vele beroemde mensen komen, en waar vele videoclips zijn opgenomen (onder andere de nieuwe clip van Red Hot Chili Peppers en de nu zo populaire 'I'm sexy and I know it' van LMFAO. Wat me het meest verbaasde was hoeveel zwervers er waren!! Wat ook heel raar is, is dat je jezelf in California voor ongeveer 30 dollar legaal kan laten maken om wiet te roken. Je gaat dan naar 'de wietdokter', en hun komen dan met een reden waarom je wiet als medicijn mag gebruiken en het dus legaal mag kopen en roken. Als je zegt dat je niet kan slapen, krijg je een prescriptie voor wiet.. Heb je ADHD? Om rustig te worden, kun je wiet roken.. En dan zit Amerika te zeuren dat Nederland legaal wiet verkoopt?!

Later die dag kwam Roy (een vriend uit Engeland) me ophalen, en ik ben bij hem en wat vrienden van hem Thanksgiving wezen vieren (met een kalkoendiner!!). Gister zijn we naar Hollywood geweest, en hebben we wat foto's gemaakt van de ''sterren'', en vandaag heeft John ons nog eens naar Venice Beach gereden, omdat het in het weekend veel leuker is. Er waren een paar negers Capoeira aan het doen (nee Anne en Marieke, ik deed niet mee haha) en acrobaten allemaal stunts aan het doen. Een van die acrobaten had z'n zoontje van 2 geleerd om op z'n arm te staan, en hij hield dat jochie aan z'n enkel vast terwijl hij lekker in de lucht bengelde!!

Roma Victooooooor
Over een paar uur vertrekt ons vliegtuig naar Australie, en het rare is dat ik op zaterdagavond vertrek, en op maandagochtend aankom.. Ik mis dus een hele dag in m'n leven!!!! Nou, dat was het dan weer voor deze keer. Ik zal binnenkort nog een post plaatsen over het verkeer in Amerika, want dat is het wel waard!!


xx David

Saturday, 19 November 2011

Las Vegas: The city that never sleeps.

Na 2 dagen Las Vegas is het maar weer eens tijd voor een update! Amerika is buitengewoon goedkoop. Om maar even een voorbeeld te noemen. Een volle tank benzine kost je ongeveer 45 dollar, en ik heb bij ALDO (Eline en Emily weten wel hoe duur die schoenenzaak is) 2 paar schoenen voor 55 dollar gekocht! Genieten!!!!

Anyway, nadat we woensdagavond aankwamen sprongen we donderdagochtend direct de auto in om onze roadtrip te beginnen. First stop: Barlow Outlet Center, waar we 2 uur hebben rondgebracht met shoppen. Ik heb daar de al vernoemde schoenen gekocht, een korte broek en een klein koffertje voor handbagage, omdat we met al onze spullen een grotere handbagage moeten hebben haha! Na daar 2 uur te hebben rondgebracht hebben we bij ‘In ’N Out Burger’ een burger gehaald met patat. Wat het Amerikaanse eten toch heerlijk, haha! Eenmaal in Vegas aangekomen checkte we in in ons hotel, wat nog een heel karwei was. Waar je normaal gesproken een hotel binnenloopt en je bent direct bij de receptie, loop je in Las Vegas een Casino binnen en moet je de borden volgen, die je door het hele casino heen sturen om vervolgens bij de receptie te komen. Die casino’s sluiten overigens ook niet! Als Sommer en ik om 7 uur ’s ochtends het hotel verlieten, zaten daar nog steeds (of al?) mensen te gokken, etc. Ook grappig dat het vooral oudere mensen zijn die je ziet gokken. Wie had verwacht dat mensen van 50/60 naar Vegas gingen om een heel weekend lang alleen maar te gokken?? Ik in ieder geval niet!

Omdat het allemaal zo goedkoop is zijn we maar weer uit eten geweest die avond, in een echte Amerikaanse ‘Diner’, die Denny’s heet. Geen jonge serveersters zoals je ze overal ziet in Europa, maar vrouwen van middelbare leeftijd die al 35 jaar lang hetzelfde werk doen. Het is zo grappig, want alles wat ik hier zie komt overeen met de films die je altijd ziet. Ze hebben op de snelwegen zelfs borden staan waarop staat ‘’Next Exit: Food’’ en dan een list met welke fastfood restaurants daar zijn. Geen naamplaats ofzo, alleen een mededeling dat er eten is te verkrijgen bij de volgende afrit.

Nu zeg ik wel dat het allemaal zo is als de stereotype Amerikanen, maar er is 1 ding waar ik heel verbaas over ben. IEDEREEN IS ZO AARDIG!!! Amerikanen staan juist bekend om hun arrogante gedrag, hun walgelijke ‘wij zijn de beste in de wereld’ attitude en hun geklaag, maar iedereen is zo aardig! Je loopt een tankstation binnen en je wordt behandeld als de koning!

Maar goed, Las Vegas. Het maakt niet uit waar je bent of wanneer je er bent, je bent er nooit alleen! ALLES is 24 uur per dag open. Restaurants, casino’s, bars, clubs, souvenirwinkeltjes, tattoo shops, wedding chapels, Starbucks.. The city doesn’t sleep!! Ook wel een grappig detail is dat je overal mag roken. Ik schrok me kapot toen ik opeens iemands sigarettenrook in m’n gezicht kreeg geblazen. Ik dacht dat die tijd voorbij was?! Ik moest meteen aan Bop denken en ik zag hem daar al zitten als middelbare man na z’n pensioen, sigaretje in z’n ene hand, biertje voor hem en gokken maar, haha!!
1 van de vele casino's in Vegas.

Nog grappiger is dat ze overal hoeren aanbieden. Mexicanen (mannen, vrouwen, jong en oud) staan met flyers die ze aanbieden aan iedereen waarop reclame wordt gemaakt voor hoeren die binnen 20 minuten voor je deur staan, etc. Er rijdt ook constant een auto met een groot bord erop die 3 naakte meiden erop heeft staan met een telefoonnummer, haha!! Ik dacht eerst dat die mensen flyers aan het uitdelen waren voor shows, dus ik nam ze allemaal aan, totdat Sommer opeens opmerkte dat ik m’n handen vol met porno had, hahaha!! Als je trouwens niet betalen wilt maar toch iets wil zien, kun je gewoon een willekeurig casino binnen lopen want daar staan elke avond meiden te paaldansen… Ook iets wat ik niet had verwacht haha!

De 2e dag was het tijd voor onze dagtrip naar de Grand Canyon. Volgens het internet slechts 300 kilometer van Vegas verwijderd, dus wij vol goede hoop de auto in, 3 uurtjes rijden, paar uurtjes daar, en weer terug. Niet dus. Wat het internet er niet bij vertelde, was dat de Grand Canyon 300 kilometer verwijderd is van Vegas in een rechte lijn. Helaas gaan de wegen hier dan wel in een rechte lijn, maar niet direct naar de Grand Canyon. Dus in plaats van 300 kilometer werd het opeens 500 kilometer. Maar goed, we wilden het wel graag zien dus toch maar de auto in en rijden maar. We hebben uiteindelijk net een uurtje rondgebracht bij de Grand Canyon, anderhalve tank leeggereden bij de tijd dat we terugkwamen, maar het was het allemaal waard! Het is echt fantastisch om te zien! Het is zo ontzettend groot, en mooi! Het duurt dan een tijd om er te komen, maar ik zou het zo weer doen. De foto's zeggen nog niet eens genoeg over hoe mooi het daar is, maar om je toch maar een idee te geven.





Toen we uiteindelijk 12 uur nadat we waren vertrokken uit Vegas weer terugkwamen in Vegas waren we alletwee ontzettend moe, maar we moesten nog naar een dinner en show waar we al voor hadden betaald. ‘Legends in Concert’. Daar doen mensen impersonaties van beroemde zangers en zangeressen, en het was geweldig! Whoopi Goldberg, Stevie Wonder, Elvis Presley, Donna Sommers, Toby Keith deden de ronde, maar de beste van allemaal was Michael Jackson. Hij was zo ontzettend goed, ik had echt het gevoel alsof ik naar de echte Michael Jackson zat te kijken. Z’n dans, z’n zang, z’n stem, het was echt geweldig!! Helaas waren foto's niet toegestaan dus ik kan er niks van laten zien, maar het is de langst lopende show in Vegas, sinds 1983! We waren dus weer klaarwakker terwijl we de show keken, maar zodra we terug kwamen in het hotel vielen we direct in slaap! 

Uiteindelijk hebben we niet gegokt. Ik heb geen idee hoe die fruitmachines enzo werken, en om te pokeren moet je direct 50 dollar inleggen, terwijl ik toch niks zou winnen. Wel heb ik een paar biertjes op (illegaaaaaal), zodra Sommer haar ID laat zien en ze om de mijne vragen zeggen we ‘’die heb ik in de hotelkamer laten liggen’’, maar omdat Sommer 30 is geloven ze dat ik oud genoeg ben haha!

Vandaag zijn we weer de weg opgegaan, en het was een lange reis. We vertrokken om 9 uur ’s ochtends en kwamen 5 uur ’s middags pas aan op onze bestemming. We zijn in totaal nog geen uur gestopt met rijden, maar goed, we moesten helemaal naar Yosemite National Park rijden, waar we in een leuk hotelletje overnachten met magnetron, koelkast, gratis internet, gratis koffie in je kamer, fitness hal, zwembad met jacuzzi voor slechts 45 pond per nacht. Morgen gaan we het park binnen, de wildernis intrekken, en dan diezelfde middag weer door naar San Fransisco!

Dat was hem dan weer voor deze keer.

Xx David

PS. De WC’s in Amerika zijn heel frappant! Het waterlevel staat heel hoog dus als je iets te diep de WC inzakt zit je met je kont in het water haha! En als je klaar bent met plassen en je kijkt in de WC lijkt het net of je vet veel gepist heb!!

Thursday, 17 November 2011

Hijjjj is naar Amerika, Ameeerikaa, Ameeeriikaa!

Driemaal in de rondte van je hopsa sa!

Oke, het is dus officieel. Ik ben vertrokken. Gistermiddag hebben Bop Emily en Eline ons afgezet op Heathrow Terminal 5, waar we hebben ingecheckt, koffie gedronken en het vliegtuig zijn ingestapt! Het was nog wel even zweten tijdens het inchecken, want volgens de Engelse autoriteiten hadden Sommer en ik onze ESTA nog niet ingevuld, wat zou betekenen dat we de VS nooit binnen zouden komen. ESTA is een handige manier van de VS om geld te verdienen aan toeristen nog voordat ze het land binnen zijn. Je vult het online in, beantwoordt dat je geen crimineel, drugsverslaafde, drugshandelaar, pimp, hoer, drugssmokkelaar of terrorist bent, en dan moet je 14 dollar betalen en dan mag je het land in. Maar, dit moet online ingevuld worden minstens 72 uur voordat je vlucht vertrekt. Sommer en ik hadden onze 2 maanden geleden ingevuld, maar volgens Engeland dus niet. Maar ze lieten ons er wel gewoon door, het was dus zweten geblazen!

Eenmaal in het vliegtuig aangekomen, zag ik direct dat ze tv'tjes hadden in elke stoel, dus ik was al meteen enthiousast:

Toen ik ook nog eens zag wat voor films er werden afgespeeld, en dat je op elk willekeurig moment kon uitkiezen welke film je wilde kijken, werd ik nog enthiousaster!!!


Ik kon dus niet wachten tot ik films kon kijken! Helaas ging dat niet meteen, want het vliegtuig moest eerst gestopt zijn met klimmen voordat ze de 'live entertainment' starten.. Iets wat ik niet zozeer op prijs stelden en wat m'n humeur ook direct weer deed veranderen...


Maar goed, uiteindelijk was het dan zover, en kon ik m'n films bekijken. Dit deed ik uiteraard onder het genot van zoveel mogelijk drankjes en wat blijkt, die knop om voor een drankje te vragen is helemaal niet voor noodgevallen! Wat ik ook zeer op prijs stelden is dat ik een keer zelfs om 1 biertje vroeg, en er direct 2 kreeg!

MAAR! en nu komt ie... in de totale 11 uur dat we op het vliegtuig hebben gezeten, zijn we slechts 2 keer gevoedt! 11 uur!!! Nu denken jullie natuurlijk, 2x eten in 11 uur is zo slecht nog niet, maar wel als het vliegtuigmaaltijden zijn! Er was niks verkeerd mee hoor, maar het was niet bepaald veel!! Ik keek dus al uit naar de eerste beste McDonald's die ik zag, om een van de befaamde Amerikaanse Big Macs te halen!! Als we het land al binnenkwamen...

Toen we eindelijk landde, moesten we eerst een half uur stil zitten in het vliegtuig omdat we nog geen slurf tot onze beschikking hadden.. Het wachten tijdens het vliegen is zo erg nog niet, maar als je weet dat je er bent gaat die tijd zo ontzettend langzaam! Maar goed, uiteindelijk mochten we dus van het vliegtuig af, en zette ik voor het eerst voet op Amerikaanse grond. Best een lekker weertje voor half 7 's avonds moet ik zeggen! Palmbomen buiten, echte amerikaanse politieauto's, veel te dikke mensen (arrogant ook, een man keek me aan alsof ie me in elkaar wilde slaan omdat ik per ongeluk met m'n koffer tegen z'n tas aanreed) en dat walgelijke amerikaanse accent kon ik allemaal horen of zien in m'n eerste 5 minuten.

Toen we eenmaal langs de douane moesten, kwam dus het moment van de waarheid. Omdat Sommer en ik niet getrouwd zijn mochten we niet samen door de douane. Alletwee zweten, want zullen ze onze ESTA hier wel hebben, te ja of te nee? Die hadden ze dus.. Alle zenuwen voor niks! Hij maakte gewoon wat scans van m'n vingers, maakte een foto van me, gaf me een stempel in m'n paspoort (yes, m'n eerste stempel in m'n nieuwe paspoort!!!) en ik mocht doorlopen.. Toen de snuffelhond nog even langs mijn koffer liep en opwindend begon te snuffelen werd ik toch wel weer even bang, maar hij liep gewoon door en er was niks aan de hand.

Huurautootje opgehaald, Sommer als de dood dat ze iets verkeerd zou doen reed in het begin ongeveer 30 mijl per uur, en op weg naar de zwager van Sommer, waar we verblijven. En in 10 minuten tijd, heb ik minstens 6 starbucks en 6 McDonald's gezien. En ik overdrijf niet! O-ve-ral zie je Starbucks, Burgerhouses, Steakhouses en McDonald's!!!! John nam ons uiteindelijk mee naar een McDonalds (4 McDonaldsen verderop, want hier konden we tenminste parkeren, en het was alsnog maar 10 minuutjes rijden), en ik kon dan eindelijk om een Big Mac vragen. Alle verhalen die je hoort over hoe groot Big Mac's zijn in Amerika, zijn allemaal onzin. Hij was net zo groot als dat je ze in Nederland en Engeland vindt. Je mocht wel je eigen drinken pakken, en ze hadden andere burgers dan in Engeland en Nederland, maar er was niks groter aan.. Blijkbaar als je voor een supersize meal gaat krijg je gewoon meer patat en drinken, maar de burger blijft klein. Ik wacht dus nog steeds op een burger zo groot dat ik er bang van wordt, ik hoop hem nog te zien!! Wel was het goedkoper dan in Engeland! Ik heb dus m'n eerste dollars uit kunnen geven, en het zal me niks verbazen als ik te weinig wisselgeld terug heb gekregen want ik ken al dat muntgeld toch niet!

Maar goed, thuis lekker gegeten (de patat was wel veel en veel te zout) en naar bed gegaan, want we hadden al bijna 24 uur lang niet geslapen. En toen werd ik wakker om 4 uur 's ochtends en kon ik niet meer slapen.
The Jetlag Has Begun!!

Vandaag vertrekken we naar Vegas, dus over een paar dagen zal ik daar verslag over geven!!

xx David

Tuesday, 15 November 2011

Het is zover!

Het is dan eindelijk zover! Alle voorbereidingen zijn getroffen, 3 dozen vol met spullen worden volgende week op een boot geplaatst, de koffers zijn gepakt, en van de meeste mensen hebben we ondertussen afscheid genomen. Morgenmiddag om 15:05 Engelse tijd vliegen Sommer en ik naar Amerika, waar we een roadtrip zullen maken dat ons langs Los Angeles, San Francisco, Las Vegas en de Grand Canyon zal brengen, om vervolgens naar het kleine Tasmanie te vertekken (met 500.000 inwoners) en daar ons leventje voort zullen zetten.

Maar wees niet gevreesd, want volgend jaar halverwege juni zullen wij weer voet zetten op Nederlandse bodem, tot 9 juli!

Maar goed, m'n eten is klaar dus ik stop er weer mee. De posts zullen vanzelf langer worden met wat echte informatie!

xx David