Tasmania Wildlife Park

Omdat we besloten hadden Dinsdag vrij te nemen, besloten we ook maar om er iets mee te doen, en omdat ik heel graag Kangoeroe’s wilde bekijken zijn we maar naar het Tasmania Wildlife Park geweest in Launceston. Toen we daar aankwamen konden we direct de Tasmanian Devils gevoedt zien worden, wat nogal een spektakel was. Ze roken het eten al voordat het verscheen (ze hebben een ontzettend goed reukvermogen) en begonnen te blaffen (of iets wat er op leek) en elkaar te bijten (ze vallen elkaar aan als ze gaan eten, waarom weet ik ook niet). De verzorger kwam aanzetten met een wallaby-been, met haar en alles er nog aan (voor degene die het niet weten, wallabies zijn een afstamming van de kangaroe, alleen kleiner, en hebben ze hun staart anders dan kangoeroe’s), en vertelde het verhaal van de kankergezwellen bij Tasmanian Devils, die sinds 1996 al bijna 90% van de populatie heeft uitgeroeid. Ze denken dat over 7 jaar de wilde duivels zijn uitgestorven, en ze zijn daarom bezig om een kankervrije populatie te kweken, die ze vervolgens als alle duivels zijn uitgeroeid vrijlaten in het wild, om ze toch voort te kunnen laten bestaan. Ze hebben ongeveer 1500 duivels nodig en hebben er nu nog maar 500, dus ze denken dat het nog minstens 30 jaar zou duren. Nu denken jullie natuurlijk, je kan er toch wel binnen 30 jaar meer dan 1000 fokken, maar Tasmaanse Duivels leven maar 5 tot 6 jaar, en kunnen niet meer dan 4 baby’s per jaar krijgen (ze baren er ongeveer 20, maar er is maar plaats voor 4 baby’s in de buidelzak dus de eerste 4 die de buidelzak bereiken overleven het, de overige gaan dood), en ook dat lukt niet altijd.

een Tasmaanse Duivel

Toen haalde de verzorger nog een baby duivel uit z’n tas, die 4 maanden oud was en ongeveer net zo groot als Hondje (alleen dan veel schattiger). Hij vertelde ons ook dat Tasmaanse Duivels zo ontzettend klein zijn als ze worden geboren, er passen er 3 op een 10centmuntje!!!!!

de schattige baby duivel

Daarna zijn we bakjes met eten gaan halen, want sommige dieren mocht je voeren. De Emu’s (struisvogels afstammelingen) kwamen direct aangegalloppeerd en waren heel brutaal en staken hun kop door het hek om ons eten af te pakken. Ik had het eerst niet door dus ik schrok me kapot toen er opeens een Emu hoofd vlak voor m’n ogen stond, haha! Fun Fact btw: Struisvogels komen niet voor in Australie, dat is een fout die vaak gemaakt wordt. Struisvogels komen alleen voor in Amerika, terwijl de Emu’s in Australie voorkomen, en Emu’s steken hun hoofd ook niet in het zand. De Emu’s achtervolgde me trouwens en kwamen allemaal achter me aanrennen (zoals sommige van jullie al gezien hebben op Facebook).

Emu's

Toen kwamen we langs de Kangaroe’s, die ongeveer net zo groot als mij waren, en ik probeerde ze te voeren, maar ze lagen maar een beetje lui van de zon te genieten en hadden duidelijk geen honger. Fun Fact nr. 2: Als Kangaroe’s worden aangevallen, springen ze naar een rivier (of iets anders wat diep genoeg is) en wachten daar op hun aanvaller. Als de aanvaller dan in het water komt, gebruikt de Kangaroe zijn/haar achterpoten (die heel sterk zijn, maar dat moet ook wel als je 7 meter ver wilt springen) om de aanvaller te verdrinken. Vaak zijn dit wilde honden, zoals Dingo’s.

De luierende Kangaroe's

Na de Kangaroe’s kwamen de Wallabies, die ik wel kon voeden. Sterker nog, zodra we aankwamen sprongen ze naar het hek toe om eten van ons te krijgen, en ze aten dan ook gewoon uit m’n hand.

Fun Fact nr 3. Australische sportteams worden ook wel ''de Wallabies'' genoemd, naar deze beesten dus.

De Wallabies

Verder waren er heel veel apen, penguins, en heel veel vogels. 1 van de papegaaien kon ‘praten’. Het enige wat ie kon zeggen was ‘hello’, maar hij deed dat met z’n hoofd zwaaiend alsof ie Stevie Wonder himself was!

Al met al was het een leuke dag, met heerlijk weer en wat lokaal Australisch/Tasmanisch wild wat ik nu ook gezien heb. Vandaag heb ik weer raspberries geplukt, het was allemaal wat georganiseerder dus het viel wel mee. Ook waren we om 11 uur klaar wat ook wel lekker was. Morgenavond begint m’n nieuwe baan als barmanager, maar in de tussentijd blijf ik ook nog een paar dagen per week raspberries plukken. Hoe meer geld, hoe beter!!

Xx David